Γιατί κρίνουμε;
5 τρόποι να απαλλαγούμε από την κριτική
Kiriaki Sevasti – Kunda Quantum Συντάκτης Κυριακή Σεβαστή 29/01/22
Έχουμε αναρωτηθεί γιατί κρίνουμε;
Η γνώμη που έχουμε για τη ζωή, μας ωθεί να ασκούμε κριτική. Σκεπτόμενοι τις μελλοντικές συνθήκες διαβίωσης ανησυχούμε. Και αυτές οι σκέψεις προκαλούν το μεγαλύτερο μέρος του άγχους, του φόβου και κατ’ επέκταση της κριτικής.
Η κριτική είναι η πεποίθηση ότι η ζωή πρέπει να είναι διαφορετική, εμείς πρέπει να είμαστε διαφορετικοί, οι άλλοι πρέπει να είναι διαφορετικοί. Όλα αυτά τα “πρέπει” παίρνουν τη μορφή παραπόνου, της ακραίας αρνητικότητας ή ακόμη και του κουτσομπολιού. Αυτές οι μορφές είναι χαμηλότερης συχνότητας ενέργειες, τις οποίες εκφράζουμε σε άλλους ή και στον ίδιο μας τον εαυτό. Με αποτέλεσμα να βλάπτουν εμάς και τους γύρω μας, καθώς μειώνεται η δόνησή μας και εξασθενεί το ηλεκτρομαγνητικό μας πεδίο. Η κριτική είναι μέρος του θυματοποιημένου μας εαυτού. Ως θύματα αισθανόμαστε αποδυναμωμένοι και θεωρούμε ότι βιώνουμε τη ζωή, χωρίς να την έχουμε επιλέξει ή αισθανόμαστε ανεπαρκείς στο να αλλάξουμε τις καταστάσεις που μας ενοχλούν.
Για ποιο λόγο παρακινούμαστε στη διαδικασία της κριτικής;
Πολλές φορές παρακινούμαστε στη διαδικασία της αυτοκριτικής, αλλά και της κριτικής των άλλων ανθρώπων. Συνεχώς διαμορφώνουμε γνώμες για το πώς θα έπρεπε να είναι τα πράγματα στη ζωή μας, συγκρίνουμε ανόμοιες καταστάσεις και ανόμοια γεγονότα. Και ανόμοια είναι γιατί ο καθένας, ως μοναδικός άνθρωπος, ζει σύμφωνα με τις επιλογές του και σύμφωνα με τη συνειδητότητά του.
Η καχυποψία και η δυσπιστία των ανθρώπων
Κάποιες επιλογές κάνουν τη ζωή μας περισσότερο διάφανη. Άλλες πάλι την κάνουν λιγότερο διάφανη και με αυτόν τον τρόπο θολώνουν την κρίση μας. Γεννούν φόβους, ανησυχίες και εξαρτήσεις. Απομακρύνοντάς μας από την ουσία του εαυτού. Έτσι λειτουργούμε παρορμητικά, χωρίς να σκεφτόμαστε την εξελικτική διαδικασία του εαυτού.
Η ετυμολογία της λέξης “κρίνω” σύμφωνα με τον Μπαμπινιώτη είναι διαχωρίζω, αποφασίζω και κατόπιν δικάζω.
5 τρόποι για να απαλλαγούμε από την κριτική:
1. Μην προβάλλουμε τις δικές μας απόψεις στους άλλους
Συχνά προβάλλουμε τις δικές μας απόψεις στους άλλους. Και οι απόψεις μας είναι συνδεδεμένες με τον τρόπο που μεγαλώσαμε, με την κοινωνία – χώρα που ζούμε και με το περιβάλλον γενικότερα. Για παράδειγμα, εάν κάποιος φαίνεται να μην εργάζεται τόσο σκληρά όσο οι άλλοι, υποθέτουμε ότι το άτομο αυτό είναι τεμπέλης και δεν αξίζει τον σεβασμό μας. Αυτοί, οι οποίοι ταυτίζονται με την έννοια “σκληρά εργαζόμενος”, θα εκτιμήσουν τον εαυτό τους, αλλά και τους υπόλοιπους, μόνο όταν εργάζονται σκληρά, καθώς αυτή είναι η άποψή τους. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τη μοναδική εμπειρία ενός άλλου ατόμου, καθώς αυτό είναι αδύνατο. Η λύση στην προβολή των απόψεών μας είναι να στρέψουμε την προσοχή στον εαυτό μας, γιατί στην πραγματικότητα η άποψή μας, αφορά μόνο εμάς.
2. Μετάβαση στον νέο τρόπο ζωής
Στην εποχή που ζούμε τα δεδομένα που ξέραμε σχετικά με τον χρόνο και τον χώρο, έχουν αλλάξει. Ένας εύκολος τρόπος να καταλάβετε αυτό που αναφέρω είναι η έντονη κούραση. Με τον παλιό τρόπο ζωής έπρεπε να κουραστούμε ή και να μοχθήσουμε, για να λάβουμε στα χρονικά πλαίσια αυτό που χρειαζόμασταν στον δικό μας χώρο – τόπο. Και ακόμη συνεχίζουμε να ζούμε και να πορευόμαστε, με αυτόν τον τρόπο, ο οποίος δεν λειτουργεί πλέον και μας προκαλεί εξουθένωση. Προσπαθούμε και κριτικάρουμε σκληρά τον εαυτό μας, ή και τους άλλους, γιατί δεν έχουμε το αποτέλεσμα που θα θέλαμε να έχουμε. Ο λόγος της εξουθένωσης είναι ότι κρατιόμαστε πολύ σφιχτά στην παλιά ενέργεια και δεν αφηνόμαστε στη ροή και στην ευκολία.
Αυτό που χρειαζόμαστε έρχεται σε εμάς στο παρόν που ζούμε, μέσω της μαγνητικής συχνότητας. Το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε είναι να επιτρέψουμε στη συγχρονικότητα να φέρει τα πράγματα, χωρίς να πιέζουμε τις καταστάσεις. Αυτή η μεταβατική περίοδος θα φέρει αρκετές επικριτικές σκέψεις με μοναδικό σκοπό να κρατήσει το μυαλό, την παλιά συνηθισμένη λειτουργία του. Ας εμπιστευτούμε την ηλεκτρομαγνητική μας συχνότητα, καθώς φέρνει όλα όσα χρειαζόμαστε. Ακόμα και τώρα λειτουργεί, όσοι από εσάς διαβάζετε αυτό το άρθρο, το μυαλό θα κρίνει ανάλογα και η καρδιά θα γνωστοποιήσει. Αυτό είναι μέρος της διαδικασίας της μετάβασης.
3. Μην πιστεύουμε πάντα αυτό που σκεφτόμαστε
Το μυαλό είναι σαν υπολογιστής. Μετράει και αναλύει συνεχώς. Λειτουργεί με συγκρίσεις και αντιθέσεις. Το μυαλό υπάρχει, για να εξυπηρετεί τη ψυχή. Είναι ο πιο έμπιστος φίλος που έχουμε στη ζωή αρκεί να είναι ισορροπημένος, ώστε να μας προσφέρει το σοφό φιλτράρισμα των σκέψεων. Αυτόν χρησιμοποιούμε, για να ενεργήσουμε στην καθημερινότητά μας και εάν αυτός δεν είναι καλλιεργημένος θα μας οδηγεί σε άστοχες κατευθύνσεις, οι οποίες αποκλίνουν από την ουσία μας. Αποτελούμαστε από το μυαλό, το σώμα και το πνεύμα. Δεν είμαστε μόνο το μυαλό μας. Εμείς μπορούμε να είμαστε ο παρατηρητής του. Δεν χρειάζεται να ταυτιζόμαστε με σκέψεις και απόψεις, δεν χρειάζεται η προσκόλληση στην εγωική ταυτότητα, η οποία θέλει να είναι σωστή. Στην πραγματικότητα, αυτές οι σκέψεις και απόψεις μπορεί να μην είναι καν δικές μας. Μπορεί να έχουν κληρονομηθεί από τους προγόνους μας ή μπορεί απλώς να μαζεύουμε άλλες ελεύθερες σκέψεις από τους συναδέλφους, από τους φίλους, ακόμη και από τους γείτονες.
4. Το τέλος του “πρέπει”
Η λέξη “πρέπει” έχει κρυμμένη τη λέξη κριτική. Κρίνουμε σύμφωνα με τα “πρέπει” που μας έμαθαν, με τα στερεότυπα και με τα συγκεκριμένα πλαίσια.
– Άραγε πόσα πράγματα έχουμε στερηθεί και πόση κούραση έχουμε νιώσει με αυτή τη λέξη; – Άραγε πόσους ανθρώπους έχουμε κρίνει άδικα;
Αν πάμε πιο βαθιά θα εξερευνήσουμε το δικό μας “πρέπει”.
– Γιατί σκεφτόμαστε τη λέξη “πρέπει”; – Και πόσο συχνά τη χρησιμοποιούμε;
Συχνά σημαίνει ότι αναζητούμε έγκριση από μια εξωτερική πηγή. Από τους γονείς, ένα πρόσωπο εξουσίας ή ακόμη και από το περιβάλλον που ζούμε.
Ας αρχίσουμε να αναζητούμε έγκριση μόνο από την θεϊκή συνείδησή μας. Η ζωή είναι δική μας και είναι καιρός να ζούμε σύμφωνα με τα δικά μας θέλω και όχι να προσπαθούμε να ευχαριστήσουμε τους πάντες, γιατί αυτό είναι απραγματοποίητο.
5. Το αντίδοτο της κριτικής
Το αντίδοτο στην κριτική είναι η αποδοχή. Η αποδοχή του εαυτού στο 100%, καθώς και την αποδοχή του σημείου που βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή. Η περίοδος που διανύουμε στο παρόν θα αυξήσει τη συχνότητα δόνησης, θα αγκαλιάσουμε τον εαυτό μας με αγάπη και θα παρατηρήσουμε ότι έχουμε όλα όσα χρειαζόμαστε ή έστω τα περισσότερα. Όταν αποδεχτούμε τον εαυτό μας, δεν θα χρειαστεί να προσπαθήσουμε να αποδεχτούμε τους άλλους, καθώς αυτό είναι το φυσικό αποτέλεσμα. Με φυσικότητα αποδεχόμαστε εμάς και κατ’ επέκταση και τους υπολοίπους.
5 τρόποι συγχώρεσης για να βρούμε τη γαλήνη
Ας επιτρέψουμε στις σκέψεις να περνούν, χωρίς κριτική και χωρίς να ορίζουν τη ζωή μας.
Ας συνδεθούμε με τον εαυτό μας και με τους γύρω μας με μια μορφή πνευματικής καθοδήγησης, απαλλαγμένη από νοητικά στεγανά και επιβεβλημένα πλαίσια.
Τα γεγονότα της ζωής, μας φέρνουν στο υψηλότερο δυναμικό μας. Αυτή είναι η εξελικτική διαδικασία της ζωής.
Ας ζήσουμε την εξελικτική διαδικασία του εαυτού, με απλότητα και με φυσικότητα.
Mantra Suddhosi Buddhosi Απελευθέρωση από την προσκόλληση
Κβαντικός Διαλογισμός Συγχώρεσης
Η αληθινή αγάπη συναντά την ευτυχία
